Annelies is 13 jaar pleegouder en samen met haar man biedt ze crisis-/kortdurende pleegzorg aan baby’s en kleine kinderen
In totaal 19 kinderen mochten bij hen wonen totdat het perspectief duidelijk was: kan een kind terug naar de ouders of is een langdurig pleeggezin nodig? Annelies wilde altijd al een kindertehuis beginnen en als gastouder en pleegmoeder komt ze goed aan haar trekken als het om zorgen gaat. In de zomer van 2019 hadden ze een bijzonder pleegzorgavontuur: ze brachten hun pleegzoon Yon naar zijn grootouders in Korea. Daar mag hij verder opgroeien bij zijn grootouders en familie.
In april werd Annelies gebeld door pleegzorg. De vraag was of ze plaats hadden voor een baby van Koreaanse ouders. Annelies en haar man wilden net even een pleegzorgpauze nemen, ook met het oog op hun leeftijd en gezondheid. Maar omdat hun dochter in Seoul aan de universiteit studeerde voor haar masterdiploma, hebben ze toch ja gezegd tegen opvang van Yon. Dit was zo’n bijzondere samenloop van omstandigheden. ‘Ze komen, als ze komen’ en Annelies en Ton zeiden ja tegen pleegzorg en ja tegen Yon.
Toen bleek dat de ouders van Yon niet meer voor hem zouden kunnen zorgen, zochten voogd en pleegzorg een oplossing in overleg met vader. Vader wilde het beste voor zijn zoon en begreep dat hij niet zelf zijn kind kon verzorgen en opvoeden. Zo werd gevraagd of de ouders van vader hun kleinzoon konden opvangen. Zij wonen in een klein dorp bij Seoul samen met een dochter en een kleindochter. Yon was van harte welkom. Met foto’s heeft Annelies Yon voorbereid op zijn toekomst bij zijn grootouders. Door wat zij erbij vertelde, gaf ze hem woorden voor de dingen. Annelies en Ton brachten Yon persoonlijk naar zijn grootouders en werden door hen hartelijk ontvangen.
Ze kwamen met hun pleegzoon in Korea en gingen terug met hun dochter die haar master had afgerond. De opa van Yon en zijn kleindochter brachten hen naar het vliegveld. Ze merkten dat grootouders dankbaar waren dat Yon bij hen was gebracht en ze voelen zich ook verantwoordelijk voor de zorg voor hun kleinzoon. De sfeer in de familie voelde ook goed. Annelies mist Yon, maar ze heeft hem met een gerust hart bij zijn familie achter kunnen laten. Ze vindt het heel mooi dat ze een tijdje bij de familie hebben mogen zijn.
Annelies is een relaxte opvoeder en heeft zelf zes kinderen grootgebracht. Inmiddels heeft ze vijf kleinkinderen. ‘Komt het wel, komt het niet’ is haar motto. Als kinderen niet met bestek willen of kunnen eten, mogen ze met hun handen eten. Als ze dat nodig hebben, dan is het voor haar goed.
Een uitgebreidere versie van dit interview vind je op: https://www.sterkmagazine.nl/vijf/een-bijzonder-avontuur-in-zuid-korea/
Ook iedere maand het interview direct in uw mailbox ontvangen? Meldt u dan aan: